Een prachtige geschreven novelle over de onafwendbaarheid van dingen die gebeuren en hoe dat mensen hun hele leven bezig houdt.

Een heel mooi kort geschreven verhaal van de Deense schrijver Jens Christian Grondahl dat in poëtische taal is neergezet. De eenzaamheid van de personages wordt voelbaar en toont de volkomen ontoereikendheid van de menselijke omgang.

Twee kinderen op de rand van de volwassenheid brengen hun zomer door in een huis in Jutland, vlak bij zee. De jongen raakt verliefd op haar maar zij blijft op afstand. Op een nacht stort een Engels vliegtuig neer dat op weg was naar Kopenhagen. Het meisje verbergt de piloot in een verlaten schuur, maar zij weet niet dat de jongen die verliefd is op haar, haar heeft gevolgd. In zijn spoor voert hij twee Duitse soldaten mee.

Vijftig jaar later wordt het leven van de inmiddels volwassen man op losse schroeven gezet wanneer hij een postpakketje ontvangt met de sigarenkoker van de Engelse piloot en een begeleidende brief van de vrouw op wie hij als jongen verliefd was.

Een heel mensenleven later blijkt deze korte zomer een diepgaande invloed op hun leven te hebben gehad. Toch was het alleen deze korte zomer die hen bond. 

Of over hoe schijnbaar onbeduidende voorvallen een grote en beslissende existentiële waarde in iemands leven blijken te hebben. Over hoe het heden beïnvloed wordt door het verleden.

Tegen het mooie stille natuurlandschap wordt de eenzaamheid van de personages voelbaar. Het leven van deze twee mensen komt tijdens één korte zomer bij elkaar en toch hebben zij nooit echt contact met elkaar. 

Het boek bevat nauwelijks dialogen. 

Slotzin van het boek:

'Ik hield hem tussen mijn vingers en zag de rook omhoog dwarrelen als een doorzichtig lint dat zich met spiralen en lussen in de weerschijn van de avondzon slingerde.'

En daarmee is het verhaal ten einde, het is af en verteld, in rook opgelost. Dankzij die ene sigaret van het merk Virginia - daar verwijst de titel naar - valt alles op zijn plaats.

Twee mooie recensies over dit boek:

'De sigaret die alles verbindt' - Kester Freriks, NRC Handelsblad, 27-04-2001 en

'Mensen zijn vaak het topje van hun eigen ijsberg' - T. van Deel, Trouw, 23-06-2001