Liefde en schaduw - Isabel Allende

Twee jonge mensen groeien op in een land met een dictatuur. De ene als fotograaf, de andere als journaliste. In hun zoektocht naar de vele verdwenen personen, komen ze elkaar tegen en vinden troost in de liefde. Een liefde die slechts kan bloeien in de schaduw.

Een lachende open mond kijkt ons aan van op de cover. Twee lippen die glanzen als naaktslakken in mijn tuin na een malse regenbui.

Een vreemde cover. Of is het de glimlach van Irene, een van de twee hoofdpersonages in het boek? Irene, die in het begin van het boek argeloos en onbekommerd in het leven staat. 

Het verhaal speelt zich af in Chili, hoewel het land nergens met name wordt genoemd. Het is het land van de ouders van de schrijfster en waar zij zelf heeft gewoond tot 1975. Anderhalf jaar eerder, op 11 september 1973, had legerleider Augusto Pinochet een bloedige staatsgreep gepleegd en werd daarna dictator van Chili. Hij was het niet eens met het socialistische bewind van Salvador Allende, de oom van Isabel Allende, en liet het presidentieel paleis La Moneda in de hoofdstad Santiago bombarderen. Allende kwam tijdens die aanslag om het leven. Jaren later werd bevestigd dat hij zelfmoord had gepleegd toen de militairen het paleis bestormden.

De personages in het boek zijn allemaal fictief. Fictieve personen in een wereld die ook fictief lijkt, maar het niet is. De roman is een getrouwe weergave van het dagelijks leven in een dictatuur. De militairen hebben een staatsgreep gepleegd in het land en zijn al enige tijd aan de macht.

Tijdens het lezen van het boek vraag je je als lezer af: Hoe zou mijn leven eruitzien als ik in een land was geboren waar een dictatuur aan de macht is? 

Ik heb gewoon mazzel, echt geluk, dat ik geboren ben in een land waar al 75 jaar geen oorlog is geweest en waar recht van meningsuiting is. Veel mensen hebben dat geluk niet.

Hoewel ik niet altijd zo een fan ben van de boeken van Isabel Allende, haar verhalen hebben vaak iets wonderlijks, iets magisch, waar ik niet altijd goed raad mee weet, heb ik dit boek graag gelezen. Het is spannend, interessant en ze weet als geen ander uitgebreid haar personages te beschrijven. Het heeft mij dan ook geen moment verveeld. 

Irene is verloofd met een hoge militair, die ze al van jongs af aan kent maar weinig ziet omdat hij in het leger zit. Het ander hoofdpersonage, Franscisco,is psycholoog van opleiding maar omdat hij lange tijd geen werk had heeft hij zich toegelegd op fotografie. De families van beide jonge mensen worden uitgebreid beschreven. 

Het verhaal geraakt in een stroomversnelling vanaf de mislukte arrestatie van een meisje Evangelina. Kort daarna verdwijnt ze. Haar moeder is Digna Ranquileo maar in het ziekenhuis is ze verwisselt met het dochtertje van de Flores. Hoewel beide moeders hebben geprobeerd hun dochters op te eisen en de zaak wettig te regelen, draaide dat op niets uit en uiteindelijk besloten ze om het er bij te laten. Beiden besloten het kind van de ander als als hun eigen kind op te voeden en gaven het de naam Evangelina.

Niet lang na de mislukte arrestatie verdwijnt het meisje en Irene en Fransisco beginnen een zoektocht naar het verdwenen meisje. Het brengt hen rechtstreeks in conflict met het regime. Ze ontdekken het lichaam van het meisje in een verlaten mijn. Niet alleen het lichaam van het meisje vinden ze, ze ontdekken er een waar massagraf. Want in de loop van de jaren zijn veel personen vermist en verdwenen geraakt en waarover niets meer wordt vernomen.

Nu worden Irene en Fransisco zelf gezocht en ze kunnen niet anders dan het land uitvluchten. 

'Zullen we ooit terugkeren?' fluisterde Irene.

'We zullen terugkeren,' antwoordde Fransisco.

Zo blijft de hoop bestaan, hoop en liefde, oprecht en troostend.

Het boek 'Liefde en schaduw' was een van de drie boeken in de actie Nederland Leest 2016.