Leerschool

Een ongewoon aangrijpend verhaal over opgroeien in totale afzondering van de gemeenschap en een kloof die te groot wordt om te overbruggen en de kracht om het eigen vertrek als een leerschool te zien.

Een boek met een verhaal van een leven dat je naar de strot grijpt.

'Ik sta op de rode treinwagon die naast de schuur is gedumpt. De wind raast, zwiept mijn haar in mijn gezicht en drijft een vlaag kou de lage hals van mijn T-shirt in. Zo dicht bij de berg waait het stormachtig, alsof de top uitademt.'

Zo begint dit boek van Tara Westover over haar jeugd in een streng mormoons gezin. De proloog vond ik literair geschreven, met mooie vergelijkingen en metaforen. Benieuwd las ik verder.

Vanaf hoofdstuk twee op pagina 30 is het een beschrijvende vertelling van het opgroeien in een ongewoon gezin, in volledige afzondering van de maatschappij. Ze wonen in een huis op de helling van een berg volledig geïsoleerd. Haar vader heeft een schroothoop en alle kinderen werken al op zeer jonge leeftijd mee en doen gevaarlijk, risicovol werk op het erf. Tara leert een heftruck besturen en schroot te verzamelen om in het onderhoud van de familie te voorzien.

Als ze zeven jaar is, ziet ze beneden  op de snelweg de schoolbus voorbij rijden zonder te stoppen. Ze begrijpt al dat dit haar familie anders maakt, meer dan wat dan ook: ze gaan niet naar school.

De overheid weet niet eens van haar bestaan af, want vier van de zeven kinderen van haar ouders hebben geen geboorteakte. Ze hebben geen medisch dossier omdat ze thuis geboren zijn en nog nooit naar de dokter of naar een verpleegkundige geweest zijn. Ze heeft nog nooit een klaslokaal van binnen gezien. 

Natuurlijk bestond ze wel. Ze groeide op in afwachting van de Gruwelen der Verwoesting; ze was voorbereid op het moment dat ze de zon donkerder zagen worden en de maan zagen druipen alsof ze bloedde. Hele zomers was ze bezig met perziken inmaken en elke winter met het omkeren van hun voorraden. Als de Wereld der Mensen tot een einde kwam, zouden zij onverstoord verder kunnen leven.

De vader is een zeer dominante man die vecht om de controle van het leven van elk lid van het gezin en gevangen zit in zwart-wit denken.  Hij is er niet voor Tara wanneer ze het slachtoffer wordt van haar broer die gewelddadig wordt.

Van in het begin vroeg ik mij af of het bij de vader om religieus fanatisme ging of een of andere psychopathologie. Ik vermoedde zeer sterk het tweede, een of andere psychische kwetsbaarheid, schizofrenie of iets anders in een toevallig vroom gelovig gezin. 

Jammer om al op pagina vijftig te vernemen dat het inderdaad om een psychische stoornis gaat. Dat element van spanning was er voor mij dan ook al af. Maar het ongewone levensverhaal neemt je helemaal mee en ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen. Een verhaal dat je aangrijpt, verbijsterd en rauw verslindt.

Tara slaagt erin om zichzelf wiskunde en grammatica bij te brengen en wordt uiteindelijk aangenomen aan Brigham Young University. Daar begint een moeizame en lange weg naar zelfontplooiing. Ze worstelt met haar gebrek aan kennis door haar geïsoleerde opvoeding, maar ook met de pijnlijke conclusie dat een breuk met haar familie onvermijdelijk is.

Tara Westover (1986) werd geboren in de bergen van Idaho. In 2008 voltooide ze een bachelor geschiedenis aan BYU. Ze behaalde het jaar erna een master intellectuele geschiedenis en politieke theorie aan Trinity College in Cambridge en werd aangesteld als gastonderzoeker aan Harvard. In 2014 voltooide ze haar promotieonderzoek aan de universiteit van Cambridge. Leerschool is haar debuut.

'Toen ik nog jong was, verwachtte ik dat mijn geest zich vanzelf zou ontwikkelen, dat mijn ervaringen zich zouden opstapelen en mijn keuzes vaste vorm zouden krijgen tot ik eruitzag als een persoon. Die persoon, of wat daarop leek, hoorde ergens thuis. Ik was deel van de berg, de berg die me had voortgebracht. Naarmate ik ouder werd begon ik me af te vragen of ik net zo zou eindigen als ik begonnen was - of de eerste vorm van een persoon ook zijn of haar enige vorm is.

Nu ik de laatste woorden van dit verhaal opschrijf heb ik mijn ouders in geen jaren meer gezien ...'

Een zeer interessant artikel van Nicole Lucas over Tara Westover en haar boek vind je hier:

Tara Westover groeide op in afzondering, en schreef er een boek over

CULTUUR

Nicole Lucas- 19:03, 22 maart 2018

https://www.trouw.nl/cultuur/tara-westover-groeide-op-in-afzondering-en-schreef-er-een-boek-over~aa827118/