Het wonder dat niet omvalt

Een ode aan mensen die niet bekend zijn in de stad en kleur geven aan de stad. Een heel mooi boekje.

Vijf jaar lang bracht Ernest van der Kwast elke maand een ode aan iemand die kleur geeft aan de stad Rotterdam. Hij portretteerde mensen die niet bekend zijn, maar wel betoveren: een pianist die van concerten droomde, een taxichauffeur met Gilles de la Tourette, een aardappelboer in een blauwe stofjas.

Het wonder dat niet omvalt is een zoektocht naar de schoonheid in het alledaagse leven. 

In zestig odes maken we kennis met de straatdokter, de manager Begraven en Cremeren, de engel met de sigaret, de stoffenkoningin, de toiletdame, de hondenfluisteraar ... Zestig verhalen, zestig levens ...

Bij het lezen van het eerste kortverhaal 'De pianist van Piekfijn' was ik meteen verkocht: het verhaal pakte mij in, het boek liet mij niet meer los.

Ik hou van de sobere, zakelijke verhaalstijl die tegelijk ook poëzie is. Soms wilde ik dat de verhalen langer duurden dan drie pagina's.

Het boek zal vooral Rotterdammers bekoren maar tegelijk kunnen het mensen uit elk dorp zijn, elke stad: de toiletdame, de hondenfluisteraar, de ambulanceverpleegkundige, de schaapherder, de messenmaker, de beiaardier ...

Het boek zet aan tot beter kijken en luisteren: er is schoonheid in het alledaagse.

Geniet van deze filmpjes:

Geniet van dit kleine juweeltje!