De engelenmaker - Stefan Brijs

Een roman vol geruchten, gefluister, rumoer en roddels. Een verhaal over het syndroom van Asperger, over geloof en wetenschap, over macht en onmacht. Schokkend, onthutsend en tegelijk ontroerend.

'Sommige inwoners van Wolfheim beweren nog altijd dat ze eerst het driestemmige gehuil van de baby's op de achterbank hadden gehoord en pas later het motorgeluid van de taxi zelf die het dorp binnenreed. Toen de taxi voor de oude dokterswoning aan de Napoleonstrasse 1 halt hield, stopten de vrouwen prompt met het vegen van de stoepen, kwamen de mannen met hun glas nog in de hand uit café Terminus, staakten de meisjes hun hinkelspel en liet op het dorpsplein lange Meekers zich de bal ontfutselen door de doof geboren Gunther Weber, die hem voorbij de achteromkijkende Seppe van de bakker in doel schoot. Dat was op 13 oktober 1984. Een zaterdagmiddag. In de kerktoren luidde op dat ogenblik de klok driemaal.'

De openingsalinea nam mij helemaal mee. Vooral de eerste zin en de drie laatste zinnen. Ik was geïntrigeerd om verder te lezen. 

Op 13 oktober 1984 keert Doktor Victor Hoppe terug naar Wolfheim, zijn geboortedorp, vlak bij het drielandenpunt van Vaals en Aken. Hij komt niet alleen. Hij heeft drie kinderen bij zich van een paar weken oud: een identieke drieling met een afschrikwekkende afwijking. De bekrompen en argwanende dorpelingen aanvaarden de dokter moeizaam. Maar zijn populariteit groeit gestaag vooral na enkele bijzondere genezingen. De dorpelingen krijgen de kinderen zelden te zien en dat voedt de geruchten.

Maar de dokter wordt gegijzeld door zijn verleden en op zoek naar zijn eigen waarheid neemt hij een beslissing die hem eeuwige roem kan opleveren.

Over maakbaarheid en grenzen aan de maakbaarheid.

En over geloof en bijgeloof, angst voor het vreemde, bekrompenheid, argwaan, geborgenheid en verbondenheid. Dat vooral een stem krijgt door de inwoners van de kleine dorpsgemeenschap Wolfheim.

Victor Hoppe vestigt zich na bijna twintig jaar afwezigheid in zijn ouderlijke huis. Zijn uiterlijk roept bij de bezoekers van café Terminus herinneringen op aan zijn vader. Zijn afstotelijke uiterlijk, rode haar en hazenlip worden als een teken van de duivel gezien wat nog wordt verergerd door de aanwezigheid van de uiterlijk zwaar misvormde drieling.

Frau Maenhout, de onderwijzers van de kinderen ontdekt als eerste de waarheid over de misvormingen van de kinderen. 

De dogmatische katholieke opvoeding en het geloof in het rationalistische wetenschappelijke denken komen in het hoofd van de dokter met het syndroom van Asperger samen. Net als in het boek Moby Dick (Herman Melville) voert hij een strijd tegen God. Door zijn behandelingen als vruchtbaarheidsarts wil hij God overtreffen. Hij wil leven scheppen, door leven te klonen net zoals de Schepper 'uit de rib van Adam' een vrouw wist te maken.

Zijn idee-fix groeit uit tot waanzin want relativeren is voor hem onmogelijk. Het leidt tot veel tegenstellingen die hem elke houvast en richting doen verliezen.

'Soms is wat onmogelijk lijkt, alleen maar moeilijk,' had hij gezegd.'

Voor hem is er geen weg terug. Hij maakt leven en bestrijdt erfelijke afwijkingen en tegelijk heeft hij ook verschillende doden op zijn geweten. Hij heeft de drie jongens gecreëerd en ze de namen van de aartsengelen gegeven Michaël, Gabriël en Raphaël en tegelijk veroorzaakt hij ook hun dood en maakt ze zo tot engelen. Vandaar de titel 'De engelenmaker'.

Uiteindelijk zal hij zichzelf kruisigen als een Messias voor de verzamelde inwoners van het Wolfheim. 

Daarmee zal hij het ultieme offer brengen en boeten voor het kwaad dat hij heeft verricht. Hij mocht nog zoveel goed gedaan hebben, het kwaad moest ook bestreden worden want goed doen alleen was niet genoeg. Tot dat inzicht was hij gekomen.

Een complex boek dat het verdient gelezen te worden!