1q84 - Hariku Murakami

1q84, besliste Aomama. Qutienvierentachtig. Laat ik deze nieuwe wereld zo noemen.

Met een immense 'te lezen'-lijst heb ik alvast geen gebrek aan leesvoer.  Veel eerder heb ik het probleem te kiezen welk boek mijn volgende wordt. 
Daarom heb ik dit jaar - 2020 - uitgeroepen tot het jaar van de dikke 'kleppers'. Een boek met meer dan 600 pagina's valt in die categorie. 

De trilogie '1q84' van Haruki Murakami voldoet aan de definitie van dikke 'klepper'. Helemaal wild ben ik er niet van, spannend is het zeker.

Hij is Tengo, 30 jaar, wiskundig genie, verhalen- en romanschrijver en geeft les in wiskunde om aan de kost te komen in een bijlesinstituut. Eenzaam en single, passief en weinig ondernemend. Hij leidt een rustig leventje en wil dat graag zo houden.

Zij is Aomame, 29 jaar en sportschoolinstructrice en houdt er een vreemd bijberoep op na: huurmoordenares op afspraak. Ze is alleen en houdt van kicks en spanning.

Tengo en Aomame hebben op het eerste zicht niets met elkaar gemeen. Ze lijken elkaars tegenpolen wel. Een keer hebben ze elkaar ontmoet. In de lagere school toen ze beiden tien jaar waren en Aomame haar kleine hand in die van Tengo legde zonder een woord te zeggen.

Het vluchtige contact blijft lang nazinderen want twintig jaar later zijn ze elkaar nog niet vergeten.

Ze zullen elkaar weer ontmoeten maar waar en hoe? De auteur neemt ons mee naar verschillende werelden, parallelle werelden, gewelddadige sekten, hotelkamers, nachtclubs. Verwacht je aan veel seks, vermoedelijk schrijft de auteur daar graag over, veel literaire overpeinzingen en persoonlijk commentaar over al of niet gewelddadige 'sekten'.

Het verhaal speelt zich grotendeels af in Tokyo en omgeving. In het begin van het boek staan twee kaarten van Tokyo centrum en de Kanto-streek. Niet echt noodzakelijk maar wel leuk. 

De tijd die verloopt is van april tot juni (boek een), van juli tot september (boek twee) en van oktober tot december (boek drie) van het jaar 1984. Er verstrijkt nog geen jaar.

HET VERHAAL BEGINT met Aomame wat 'groene boon' betekent. Ze is niet blij met haar zeldzame naam en bedenkt dat met een andere familienaam haar leven er misschien heel anders had uitgezien. Misschien. Ze komt vast te zitten op de snelweg en verlaat via een brandtrap de snelweg op weg naar een belangrijke afspraak. De chauffeur waarschuwt haar bij het uitstappen.

'Het kan gebeuren dat de dingen om u heen - hoe zal ik het zeggen? - er een tikkeltje anders gaan uitzien dan eerst... Maar laat u door die schijn niet bedriegen. Er is altijd maar één realiteit.'

De lezer is direct gewaarschuwd maar Aomame volgt strak haar plan. Ze is immers een getrainde huurmoordenares die op weg is om in een hotelkamer een zakenman te doden zonder sporen na te laten met een zeer dunne naaldpriem. Het is haar bijberoep naast haar baan in de sportschool. Kicks en spanning, dat is waar haar leven om draait.

Daarna maken we kennis met Tengo. Een bevriende uitgever Komatsu haalt hem over om als ghostwriter te fungeren voor een novelle die geschreven is door een 17-jarig meisje met dyslexie Fukaeri. Dit is het begin van een wervelende reeks gebeurtenissen waardoor Aomame en Tengo de parallelle wereld van 1q84 worden ingezogen. Hun paden zullen elkaar kruisen maar hoe en wanneer, daar neemt de schrijver uitgebreid de tijd voor.

In het ene hoofdstuk volgen we Aomame en in het volgende Tengo. Zo blijft het boeiend voor de lezer en dat houdt de spanning er goed in.

'DE REIS NAAR SACHALIN' van Anton Tjsechov neemt veel plaats in in deze roman. Haruki Murakami neemt uitgebreid de tijd om uit deze roman te citeren. 

In april 1890 vertrekt Anton Tsjechov dwars door Rusland naar het eiland Sachalin, dat in het uiterste oosten ligt, tegen de Zee van Ochotsk. Niemand begrijpt de reden van zijn tocht. Het is dan ook een reis voor doorzetters. Duizenden kilometers reizen in een postkoets waar de grond meer onder water staat dan boven water.

'Een schrijver is niet iemand die problemen oplost, maar ze voorlegt.'

Volgens Tengo een uitspraak van Tsjechov die hij ook in praktijk bracht. Zowel in zijn werken en in zijn eigen leven. In hoeverre dit van toepassing is op het boek van Haruki Murakami mag je zelf beoordelen.

In elk geval is het lezen van '1q84' voor doorzetters want geleidelijk aan wordt je in een surreële wereld gezogen. Je leest over een wereld waar twee manen aan de hemel staan, over een blinde geit, een kattenstad waar katten heersen en het volk The Little People. Vele verhaaltjes zitten in het verhaal.

Over eenzaamheid, verwarring, gebrek aan verbondenheid en contact, over fictie en werkelijkheid.